Ruïnes van het fort van Samson

Als een adelaarsnest staat de oude vesting Samson op een imposant rotsplateau boven de samenvloeiing van de Samson en de Maas.  De uitloper, die al sinds de oudheid door onze voorouders werd bewoond, werd vanaf het einde van de Romeinse tijd militair versterkt, zoals blijkt uit archeologische vondsten van Romeinse onderstructuren en een Merovingische begraafplaats.

Vandaag zijn er nog slechts enkele overblijfselen van de prestigieuze vesting. Twee torens, samen met een restant van de muur, zijn nog zichtbaar vanaf de ingang van de vallei. Samson was, net als Poilvache, Bouvignes en Montaigle, een van de kastelen van de graaf van Namen. Het was de zetel van het baljuwschap Entre-Meuse-et-Arche, dat zich over 20 kilometer uitstrekte van de rechteroever van de Maas tot aan het Bogenwoud, tussen Namen en Hoei.

Het verdedigingswerk van de vesting, dat profiteerde van de natuurlijke bescherming die de rotswanden boden, was in drieën gedeeld: een eerste ommuring die een grote binnenplaats omsloot, een tweede ommuring met de bassecour en de bijgebouwen en ten slotte, achter een ophaalbrug, de derde ommuring, de zetel van de residentie van de kasteelheren en de donjon.

In de 9e eeuw weerstond de vesting de aanvallen van de Noormannen. In de loop van zijn bestaan heeft het kasteel nog andere belegeringen moeten doorstaan, waarvan de laatste plaatsvond in de 16e eeuw, ten tijde van Don Juan van Oostenrijk. Bij gebrek aan een voldoende sterke verdediging tegen kanonvuur en concurrentie van de citadel van Namen, werd de oude vesting uiteindelijk afgebroken op bevel van Koning Karel II van Spanje en de Nederlanden in 1691. Het werd gebruikt als steengroeve voor de bouw van vele gebouwen in Thon en Samson.

De plaats van de voormalige vesting kan niet worden bezocht – geklasseerde site

Sources : Office du Tourisme de la Ville d’Andenne – Bibliotheca-Andana