Plateau van de Henegouwse leemstreek,Serene landschappen met akkerbouwgewassen

Natuurlijk erfgoed

Het Henegouwse leemplateau, gelegen in het noordwesten van Wallonië, groepeert de Henegouwse gebieden aan weerszijden van de vlakte van de Haine. Evenals de andere leemgebieden heeft het een zacht, gelijkmatig reliëf van vlakten en lage plateaus met vlakke valleien. Alleen het “Pays des Collines” (Heuvelland) is heuvelachtiger.

Het landschap van het Henegouwse plateau is ingericht volgens het Openfield-model. De regio wordt dan ook gekenmerkt door de bijna uitsluitende aanwezigheid van gewassen en de afwezigheid van omheiningen rond de velden. De meeste dorpen zijn gegroepeerd in dorpskernen, d.w.z. zonder duidelijke organisatie, en omgeven door weiden. Andere weilanden bevinden zich op de bodem van de valleien, meer golvend en gevormd door de waterlopen van de regio. Verder bestaat het landschap uit grote velden, onderbroken door enkele grote geïsoleerde boerderijen. Op de steilere hellingen en de minder vruchtbare bodems komen beboste gebieden voor. Deze indeling resulteert in wegen en paden in de vorm van een ster, die van de dorpskernen naar de gewassen of naar andere dorpen leiden.

Opnieuw is het “Pays de Collines” anders ingedeeld. Net als het Land van Herve is het georganiseerd als een coulisselandschap, een bijzonder bezienswaardig fenomeen. De weilanden zijn omheind door heggen, en de dorpen zijn kleiner, met meer verspreide woningen.

Bouwkundig erfgoed

De dorpen hebben een zeer typische architectuur. Huizen hebben slechts één ruimte, vaak zonder verdieping en niet erg diep, met een schuin dak. In de loop van de 19e eeuw werden de gebouwen geleidelijk verhoogd met een halve verdieping en vervolgens met een hele verdieping. Buiten de dorpen wisselen boerderijen van verschillende grootte het landschap af. Van het uit één stuk gebouwde “blokhuis” tot de boerderij met een ingesloten binnenplaats, het bouwkundig erfgoed van het Henegouwse plateau kent een grote verscheidenheid.

Het merendeel van de huizen draagt de donkerrode tinten van de baksteen en het oranje van de dakpannen. Deze warme kleuren charmeren het landschap. In het noorden worden de huizen gekenmerkt door het witgekalkte metselwerk, terwijl in het zuiden de donkere tinten van de leien en grijze dakpannen opvallen.