Sint-Maartenskerk in Chassepierre

Op een bevoorrechte plaats, waar het water van de Semois de voet van het dorp ontmoet, dateert Sint-Maartenskerk van Chassepierre uit 1097, of zelfs uit het jaar 1000.

De toren, die dateert uit 1702 en tijdens de Franse Revolutie versierd was met het wapenschild van een Oostenrijkse familie, bevat niet de klokken, die zich verderop bevinden.

Met zijn karakteristieke bolvormige dak animeert het het dorp en valt het op in het natuurlijke landschap. De klok, die niet op de juiste plaats is aangebracht, getuigt van de meervoudige rol van het gebouw, dat nu eens een plaats van geestelijk leven is en dan weer een oriëntatiepunt in tijd en ruimte.

Terwijl het dorp zijn gouden stenen presenteert, herinnert de witkalk op de gevels aan de praktijken die ooit wijdverbreid waren om poreus steenwerk te beschermen.

Vanuit het zuidwesten valt de blik op de hechte bebouwing, de echte ruggengraat van het dorp, en de witte glinstering van Sint-Maartenskerk die vredig haar silhouet weerspiegelt in het water van de Semois beneden.

Voor meer informatie, zie onze erfgoedpagina.