Olne
Land van Herve

In de plooien van een landschap dat het midden houdt tussen het zachtglooiende Land van Herve en het gevarieerde Ardense massief, is alleen de leistenen kerktorenspits van de Sint-Sebastiaankerk een aanwijzing die verraadt waar het dorpje Olne verscholen zit.

Provincie: Luik
Gemeente: Olne

In vroeger tijden leefde het dorp op het ritme van de bedrijvigheid van de kalksteengroeven, de plateelwerkers, de lakenfabrikanten en vooral de spijkersmeden. Maar vandaag lijkt de rust teruggekeerd en koestert Olne vooral herinneringen aan die bloeiende activiteiten. Wandelend door de straten en steegjes maakt u kennis met een dorp dat u bekijkt en leest als een open geschiedenisboek. De Maaslandse renaissance en de 17^e en 18^e eeuw boetseerden hier het uitzicht van de woningen en boerderijen opgetrokken uit kalksteen. Het hele dorp getuigt van de vroegere welvaart in dit centrum van plattelandsontsluiting door industrialisatie.

Toen de concurrentie met Verviers en Luik te zwaar begon door te wegen, besloot Olne om zich opnieuw op landbouw te concentreren. Let vooral op de evenwichtige, homogene structuur die het dorp zo bekoorlijk maakt. Zowel door de uitzonderlijke rijkdom van de gebouwen als door de vele knipoogjes van het volkse erfgoed, ontdekt u op elke hoek de geschiedenis van een dorp dat zijn weg naar zijn landelijke roots terugvond…

Geef je ogen de kost en… geniet!

© Foto's: 3-4,8-9,11-12 Gemeentebestuur Olne / 1, 7,10,13-16 Mark Rossignol / 2,5-6 François Delfosse

Links

  Een e-mail verzenden

De omgeving

Alle categorieën Logeren Gastronomie Wat valt er te beleven

Land van Herve

Landschap

Het Land van Herve strekt zich uit ten zuiden van de Maas, voorbij Luik, tot aan de oevers van de Vesder. Vele waterlopen hebben dit stukje landschap geboetseerd in een opeenvolging van plateaus en depressies met vochtige dalen. De ondergrond, die bestaat uit compacte, niet-doorlatende kleilagen, ligt aan de oorsprong van deze bodems doorspekt met water, die meer geschikt zijn voor weiland dan voor akkerbouw. Van op de hogere punten verliest uw blik zich in een weids, groen panorama, waar de hagen die de graslanden afzomen en de geïsoleerde boerderijen de belangrijkste blikvangers in het landschap vormen.

Deze aaneenschakeling van groen, die zo kenmerkend is voor het Land van Herve, is een typisch voorbeeld van een coulisselandschap. Deze agrarische structuur typeert een gesloten landschap met overwegend weilanden, omzoomd door hagen. Oude boomgaarden met hoogstammige fruitbomen wisselen de graslanden af en concentreren zich vooral rond de bebouwde kom. Buiten de dorpskernen spreidt de bebouwing zich uit in het landschap en wordt steeds schaarser, zonder een duidelijke ordening, in kleine boerderijen, geïsoleerd binnen hun lap grond. De frequentie van de zorgen die aan de veestapel moet worden besteed en de vele waterpunten verklaren deze haast absolute verspreiding van de woningen, zo typisch voor het Land van Herve. Straten en holle wegen weven een dicht wegennet als een spinnenweb en verbinden de verschillende uitbatingen met het dorp en met de belangrijkste hoofdwegen. Zoals nergens elders in Wallonië is het land van Herve een voorbeeld bij uitstel van een coulisselandschap. Tegenwoordig is dit typische landschap helaas aan het verdwijnen.

Van landbouw tot veeteelt, ontstaan van het landschap in het Land van Herve

Twee belangrijke factoren liggen aan de grondslag van de omschakeling naar veeteelt en zorgen voor een grondige verandering van het uitzicht van het Land van Herve. Enerzijds neemt de katholieke Keizer Karel in de 16^e eeuw strategische en economische maatregelen die de bewoners van het Land van Herve verbieden om graan naar de protestantse landen in het noorden uit te voeren. Anderzijds was het zo dat de "tiend", de heffing die door de kerk werd geïnd op de landbouwopbrengsten, niet op producten afkomstig uit grasteelt werd geïnd, maar wel op de graanteelt. Deze verandering in de landelijke economie leidt tot een explosie van de bewoning, waarbij de boerderijen zich versnipperen volgens de ligging van de weilanden op vochtige gronden, een gunstige voorwaarde voor gras van goede kwaliteit. Om het vee niet te laten rondzwerven, worden hagen aangeplant die een natuurlijke omheining vormen van de weilanden. Zo ontstaat een natuurlijke lappendeken in het landschap. Vanaf de 17^e eeuw begint men ten slotte fruitbomen aan te platen, die in dit coulisselandschap opduiken en hun steentje bijdragen tot de identiteit van het landschap van het Land van Herve.

Bron: FRW - CPDT

Traditioneel landelijke habitat

De huizen in het Land van Herve vertonen een grote verscheidenheid qua vorm, die afhangt van de omvang en de verscheidenheid van de landbouwactiviteiten. De woning heeft een eenvoudige volume-indeling en een indrukwekkend allure, gebouwd volgens een rechthoekig grondplan waar het woongedeelte en de stallingen onder één dak aan elkaar grenzen. Het gebouw bestaat gewoonlijk uit twee volledige verdiepingen, soms zelfs uit twee en een halve verdieping, met een schuin hellend dak. Vaak werden bijgebouwen toegevoegd aan het hoofdgebouw of parallel ermee gebouwd, waardoor een binnenplaats werd afgebakend die open is of gesloten aan de straatkant.

Anders dan de boerderijen die verspreid in het landschap liggen, bieden de woningen in de dorpskernen, gebouwd in een strak schema langs de straten, een meer verstedelijkte aanblik door de samenstellingen de structuur van hun gevels. Omkranst door kleuren en texturen, zijn de gebouwen in het Land van Kerve een spel van contrasten en materialen: antracietgrijze daken in leisteen of dakpannen met grijze en roodoranje tinten, metselwerk met roodbruine of zandbeige baksteen, houten vakwerk opgevuld met leem of baksteen, kaderwerk en strken in lichtgrijze kalksteen, hier en daar gespikkeld met wit pleisterwerk zijn allemaal elementen die bijdragen tot het opvallende, architecturale karakter van het Land van Herve.

Bron: FRW - CPDT

Foto's

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Nieuws

Downloads

Vind alle documenten die nuttig zijn voor uw bezoek!